Léttleikandi eyjamenning
Sunnarlega í Miðjarðarhafinu er eyjan Krít, fögur og sólrík. Fyrir 3500–4000 árum voru íbúar hennar lífsglaðir og kraftmiklir eyjarskeggjar. Þeir stunduðu siglingar og áttu mikil viðskipti við Forn-Egypta. Þó að menning Forn-Egypta hafi haft áhrif á Krít var yfirbragð krítverskrar listar léttara og fjörlegra, öfugt við stöðlun og fastheldni Forn-Egypta.
Menningin á Krít var upphafið að hinni glæsilegu forngrísku menningu. Í litfögrum veggmálverkum sem kallaðar eru freskur fara Krítverjar heljarstökk á nautum og höfrungar synda um höfin. Á einni myndinni er stúlka með farða og varalit sem þótti svo lífleg og þokkafull, þegar hún fannst í upphafi 20. aldar, að hún hlaut viðurnefnið Parísardaman – La Parisienne.
Freskur
Ein af ástæðunum fyrir léttleika krítverska stílsins var freskutæknin. Þá var málað á blautan kalkmúr en ekki þurran líkt og Forn-Egyptar gerðu. Þarna er komin skýringin á hinu alþjóðlega heiti; „Fresco“ sem er ítalska og þýðir ferskur eða nýr. Aðferðin byggist á því að fyrst er múrhúðin dregin á vegginn en aðeins á lítil svæði í einu. Meðan múrinn er blautur málar listamaðurinn með litarefnum sem hann hefur leyst upp í vatni. Litarefnin ganga í efnasamband við kalkið og renna saman við yfirborðið. Þetta þýðir að listamaðurinn þarf að vera snar í snúningum áður en múrinn þornar.
FreskaVeggmálverk málað með vatnslitum á raka kalkhúð þannig að liturinn binst múrnum meðan hann er að þorna (buon’ fresco). Stundum eru freskur þó málaðar á þurran vegg (fresco secco) og eru þá litirnir blandaðir límefni. Kostur þessarar tækni er að málningin flagnar ekki af þó að veggurinn springi. Liturinn getur haldið sér í margar aldir. Myndirnar geta samt dökknað af sóti frá reykelsi og kertum. Freskur eru mjög algengar í kirkjum. Listamenn endurreisnartímabilsins máluðu t.d. sín verk með freskutækninni. (e. frescoes) | Málaralist More, stokkið yfir naut.
ByggingarlistListrænn og tæknilegur þáttur í byggingu mannvirkja. Eins og í öðrum listgreinum nær byggingarlist bæði yfir fagurfræði og notagildi sem eru samofnir þættir í hverju verki. Áherslur á hvort um sig eru mismunandi eftir verkum. Flest menningarsamfélög hafa þróað með sér sérstakan byggingarstíl og háþróuð samfélög hafa tileinkað sér fjölbreytta tækni, stíl- og byggingartegundir. More gefur tóninn
Byggingar Krítverja segja okkur heilmikið um menningu þeirra. Húsin voru ekki eins sterkbyggð og í Egyptalandi, þau voru léttari tilsýndar og féllu betur að umhverfinu.
Rannsóknir á höllinni í Knossos á Krít hafa veitt miklar upplýsingar um lífið þar. Höllin er sannkallað völundarhús með nærri 1300 herbergjum umhverfis fallegan hallargarð. Í höllinni var frárennsliskerfi, skólpveita og vatnsveita en það var alveg óþekkt á þessum tíma. Korn, olía og vín var geymt í stórum leirkerum. Veggir hallarinnar voru skreyttir listaverkum og veggmálverkum sem lýsa fjörlegu lífi fólksins sem bjó þar. Trjábolir mynduðu burðarsúlur hallarinnar, sem og fleiri bygginga. Krítverjar létu trjábolina standa á hvolfi til þess að koma í veg fyrir að greinar færu að vaxa á nýjan leik út úr trjábolunum.
Á Krít höfðu konur meira að segja um mál á opinberu sviði en þekktist í Evrópu á þessum tíma. Segja má að þar hafi verið móðurættarsamfélag, eignir erfðust frá móður til dóttur og frjósemisgyðjur voru dýrkaðar. Eyjan var einangruð og fyrir vikið var samfélagið bundið sterkum fjölskylduböndum. Það hefur þótt merkilegt hve mikil áhersla er lögð á kvenlega fegurð í krítverskri list og voru konur oft sýndar afar vel til hafðar í klæðaburði og hárgreiðslu. Líklegt er að sumar þessar konur tákni gyðjur fremur en dauðlegar konur. Þó er ljóst að uppábúnar konur, líka þær dauðlegu, eru að jafnaði sýndar berbrjósta. Það er ekki einsdæmi í myndlistList sem byggist á einhvers konar myndum, til að mynda málverk. More fornaldar en þó hvergi eins áberandi og á Krít.
Annað sem einkenndi krítverska menningu eru „nautastökkin“ en talsvert er af þeim í krítverskri myndlistList sem byggist á einhvers konar myndum, til að mynda málverk. More og íþróttafólk sýnt stökkva yfir mannýg naut.